OT HIZI-1

Cema’atül - Ýfna(Yok Etme Meydaný)

V.
Hep yanýmdadýr benim kýblem:
Uyurgezer olduðum günlerde bile
geceleyin çatýlarda dolaþýrken.

Yalnýz býrakmaz beni kendimle,
bir kez daha yitirince dönüþ yolumu,
kuzeyi sorduðumda aðaç bedenlerine.

Dönüþ yolu gerekmez, der sapkýn derviþler,
bir kýblegâh yolunda Golgotha çýkanlara,
tabanlarýnýn altýnda gizlidir dönüþ yolu.

VI.
Masamda çilekeþ karýncalar!
cerre çýkmýþ bir düðün alayý
ekmek kýrýntýlarý arasýnda.

Bir aþk dulu bulsam aralarýnda,
alýp evime götürsem, avunmak için,
penceremde kedi yerine koysam.

Bir ad vermem gerekecek hallerine:
Tekir ya da Karabiber, yakýþýk almaz;
Ezgiler Ezgisi! desem, borçlu kalmam.

VII.
Týrnaklarýmý rehin býraktým özgürlüðe,
çöl yoluna düþerken yaþlý týrnaklarýmý,
otlarýn belleði için bir limon bahçesinde.

Afrika topraðýnda yaþamakta þimdi
bir baþka bedenimin o ilk parçasý.

Belki fala bakmakta, yýlan oynatmakta,
bir kervan ararken ben Cema’atül-Ýfna’da.

VIII.
Ne korkunç çaðrýdýr arayýp kendini bulmak!
Razýyým ben ateþle suyun bir çift yýkýmýna,
halvet ile çözemeyeceksem tenimdeki ölümü?

Yürüdükçe, önümde arý peteði uçurumlar!
Çare yok: Kendime bir dalgýç mý olsam?

Sosyal Medyada Paylaşın: