Ey kader! Yine mi oyuna geldik!
Yoruldu musalla bitmiyor salâ
Baharýn en güzel ayýna geldik
Azrail kapýdan gitmiyor hâlâ...
Methiye dizsek de somurtan kýþa
Belli ki kararlý; Ne etsek boþa
Gün doðmuþ dallara konan baykuþa
Baðlarýn nazlýsý ötmüyor hâlâ...
Zehri zerkettikçe batan iðneler
Kim bilir kaç tabut saydý anneler
Hüznün pençesinde gamlý hâneler
Bacalar huzurla tütmüyor hâlâ...
Yine yitik yýllar yollarýmýz dik
Hünkâr kapýsýnda baþýmýz eðik
Bilmem ki ihlas mý huþu mu eksik
Dualar, niyazlar yetmiyor hâlâ...
Ne kadar da gayret etmiþtik oysa
Hamaklar boþ kalsýn yaþamak buysa
Biri bir tezgâhta satýþa koysa
Bu asýr beþ para etmiyor hâlâ...
Düþler paramparça umutlar ekte
Kâdir’in buyruðu kadere dikte
Kahrýn her tonunu hatim ettikte
Ruhumuz neþeyi tatmýyor hâlâ...
Tefrika olsa da tasada birdik
Kaprisli talihi yoldan çevirdik
Bahtýn huzurunda sýraya girdik
Ömrüme nebze haz katmýyor hâlâ...
...
Sabrým harlý sacda; Dem üstüne dem
Kollarýný açta sar beni annem...
Mecit Aktürk