Yolculuk

Veda ettim gençliðimin gamsýz geçen rüyasýna,
Çýktým aþkýn nihayeti bulunmayan sahrasýna.

Bilmiyordum yol neresi? Varacaðým yer neresi?
Dayanarak gidiyordum ilhamýmýn asâsýna.

Bu sahranýn kanat germiþ her yerine ýssýzlýklar,
Ufuklardan yalnýz iki yýldýz dogmuþ semasýna.

Ýki yýldýz.. iþte benim rehberim bu, yürüyordum;
Nihayetsiz gecelerin daldým zulmet deryasýna.

Yürüyordum; daðlar geçip, uçurumlar atlýyordum,
Tâbi oldum saçlarýmda esen sevda havasýna.

Yürüyordum, gök gürlüyor.. yürüyordum, fýrtýna var,
Türüyordum, göðüs germiþ bu daðlarýn borasýna,
Bir ses duydum uzaklardan: "Seyfi, diyor, bir âfetin
"Düþtün siyah gözlerinin yine kara sevdasýna!"



Sosyal Medyada Paylaşın: