Çengelköy

Boðazýn her yeri bir parça deðiþmiþ þimdi,
Yine Çengelköyü lakin öyle!
Bahçeler, baðlar, aðaçlar, evler...
Yine sessiz, yine sakin öyle!
Elli yýl köyden uzak kalmýþken
Tanýdým: Ýþte benim doðduðum ev!
Ýþte, en eski mahallem, sokaðým!
Geçiyor ayný sokaktan hâlâ
Kendi halinde vakur insanlar...
Ýþte hiç fasýlasýz dört mevsim
Köye lezzet daðýtan bostanlar!
Ýþte týlsýmlý o baðlar ki bütün dünyada
Yoktur eþi!
Sonbahar oldu mu dallar eðilir,
Sararýr ayvalar altýnlaþarak,
Meyve halinde verirler güneþi.
Tanýdým: Çarþýnýn en ihtiyarý
Baþý göklerde asýrlýk çýnarý.
Bir tevekkül katýyor manzaraya.
Çekilen eski kayýklar karaya.
Öyle hoþ bir yüzü vardýr ki köyün,
Bir gören artýk unutmaz neresi?
Ýþte, kýþ vakti coþup çaðlarken,
Yaz gelip kupkuru kalmýþ deresi!
Tanýdým: Þevk ile erken uyanýp
Gittiðim camii bayramlarda!
Karabaþ nesli tükenmiþ artýk
Kediler damlarda...
Gözlerim daldý yine,
Bir hayal alemine!
Elli yýl önceki tipler geçiyor karþýmdan:
Kamil Aða... göðsü açýktýr kýþ, yaz,
Karda, yaðmurda da hep böyle gezer aldýrmaz.
Yaþý yetmiþse de hâlâ gençtir,
Daðýlýr, parçalanýr göðsüne çarpan yýllar...
Bir avuç taze köpüktür sanki
Þu aðarmýþ kýllar!
Sami bey... ismi tanýnmýþ hattat.
Bizce Ýzzetle Yesari’ye de üstün kat kat.
Huyu hýrçýncadýr amma severiz
"O bizim hattatýmýzdýr" diyerek
Övünür, hem överiz.
Hatemi bey ki Meþihatteydi,
"Molla bey!" derdik ona.
Þýktý, bir parça da hatta züppe!
Baþta bir ince sarýk, sýrtta ipek bir cüppe,
Elde mercan tesbih,
Þal yelek, incecik altýn köstek...
Þýktý velhasýlý pek!
Komþumuz Miralay Ahmet bey ki:
Unutulmaz daha genç yaþta ölen
O güzeller güzeli Eþi Növber Hanýmýn iç acýsý!
Kerim Aða... hamlacý, Abdülmecidin hamlacýsý.
Anýlýr ismi, sayar gençler onu,
Boðazýn eski kürek þampiyonu!

Her zaman kaþlarý öfkeyle çatýk,
Yüzü hep böyle asýk,
Ýþte en sert baba: Çerkes Ali bey!
Köyde sessiz yapýlýrken her þey,
Ýki haylaz çocuðun terbiyesi
Duyulur her gece çýðlýk, çýðlýk!

Ýþte ilk sevgilim, ilk aþkým,
O güzel Naile ki,
Hepimiz gizlice aþýktýk ona!
Titreyen perdelerin ardýndan
Arýyorken biz onun gölgesini,
Ansýzýn gökten uçan bir yýldýz
Gibi bir gün býrakýp gitti bizi!

Ýþte, gayetle temiz,
Ýþte, gayetle titiz
Ebe Ýlhame Haným!
Severiz, bizleri paylar da yine!
Çünkü biz dünlü çocuklar, hepimiz
Doðmuþuz ellerine!

Elde bir çanta uzaktan görünür,
Köyün en hazik olan, diplomasýz
Cerrah Mustafendi!
Evvela çanta gider, sonra peþinden kendi.

Ýhtiyar Angeli aktar küçücük dükkanda,
Sürme, laden, kýna hep ayrý durur bir yanda.
Kutular ayrý, paketler, kavanozlar ayrý.
"Ne arasan bulunur derde devadan gayrý!"

Ve nihayet
Sokaðýn bekçisi sadýk Karabaþ!
Bizi bir gördü mü gözler parlar,
Duyulur tatlý, kesik havlamalar.
Köyde herkesle yakýndan tanýþýr,
Dili yok, söyleyemez söz amma,
Sallanan kuyruðu dildir konuþur!

Ýþte rüyasý hayalimde kalan Çengelköy!
Elli yýl önceki tipler iþte!
Ýþte bað semti, Çakaldað, Maslak...
Ýþte, Ýcadiye!
Ýþte, mehtabý yakýndan
Bir gümüþ ayna gibi
Seyreden Tarlabaþý!
Ýþte, tarihe bakan gözlerle
Ceneviz devrini görmüþ çarþý!
Yine rüyalara dalmýþ uyuyor,
Küçücük koydaki sessiz yalýlar,
Yine herkes tanýyor birbirini,
Yine eþ, dost öyle!
Bir benim sade uzaktan gelmiþ,
Bir benim sade köyün bilmediði,
Bir benim el sayýlan!

Beklerdim bir tanýdýk yüz boþuna,
Bekledim boþ yere bir dost bakýþý,
Bir dost gülüþü...
"Göçtü çoktan!" dediler
Anarak ismini sordumsa kimi!
Daracýk, kuytu sokaklarda gezip,
Aradým gençliðimi!
Sosyal Medyada Paylaşın: