Unuttuk...
Kýzýlcýk kelimeler toplardýk dallardan
Suskunluklarýmýz eteklerimize yapýþýnca.
Acýmsý bitkilerden düdük yapar, çalardýk
Güneþ ýþýltýlý çocukluðumuzun bahçelerinde.
Bu aðýr sevdalara tutulmadan yýllar önce,
Ne çok saklanacak yerler vardý gönlümüzde.
Bilmezdik hasreti, takmazdýk aþkýn felsefesini
Üþüyoruz þimdi yurdumun yaban caddelerinde.
Düþünce kanardý dizlerimiz de, akmazdý asla yaþýmýz,
Bir yangýn seyrinde büyür, þekerci dedeyi beklerdik
Sýrma boyunlu selvilerde küçücük boyumuzu ölçerdik
Sevgimizin vebalini ödemeden kanadýk, büyüdük biz.
Gazlý lambalarda uyur, elektrik direklerine týrmanýrdýk
Arý kuþlarýný sapanla vurur, gazel ateþlerinde ýsýnýrdýk
Viþne lekeli bir çocukluktu yaþadýðýmýz, çabuk büyüdük
Ansýz gelen aþklarla savrulduk, papatya fallarýný unuttuk.
Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.