Gözlerimde aþkýn bandajý, Tutup ellerimden, Savurdun mahþerin ortasýna. Kör iklimlerin yaþandýðý Karanlýklarda... Yabancýladým, yýlmadým, Seni göreyim diye. Sen; saldýn cellatlarý ruhundan, Sende tanýdýðým her ad adýna Bedel Asýldým defalarca... Acýyý her anlamdaki tadýyla Ölümün bin manasýnda Nefesledim. Tutup yüreðimden týrnaklarýnla Söküldüm. Fýþkýrdý avuçlarýmdan kan, Ciðerlerimden döküldükçe her parçam Üredim... Sýzlanmadan yandým dört yandan Sýzýlarla, Güneþi görmek adýna. Savruldum her bir yana, Aþktan yoðrulmuþ et, Aþktan yoðrulmuþ kemik olmak adýna, Parçalandým defalarca... Dört nala, Kalakaldým kör iklimli karanlýklarda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necla Maraşlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.