AY ACISI Gece çýð gibi düþtü üzerime Denizin ödü patladý Yakamozlar tutuþtu eteðime Her zamanki yerimde mehtabý izlerken Ýki iblis dolunayý kurþunladý Kucaðýmda ay parçalarý Sevda saçan dilimde aðýt Ay son nefesini vermekte Þehadeti kuruyan dudaðýnda, Soluk soluða getiriyor Ay bu ifrit geceyi Kefene sarýlarak bitiriyor
Gökyüzü karanlýk ,yýldýzlarda matem Rüzgarýn rengi kaçmýþ Sahilde müthiþ bir telaþ Aþýklarýn boðazýnda tuzlu hýçkýrýk Boþanýr gözlerde bulgur bulgur yaþ
Ýki iblis firari Yýldýzlarýn gözü pek Düþürürlerse pusuya Bir kuyuya gömecek
Ay acýsý yaþýyor yüreðim bu gece Mehtabý, þavký, yakamozlarý Kaybederken bir bir Acým derinleþir, aklým delirir Dudaklarýmdan kor cümleler serpilir Aysýz gecelerde bilmem ki Sevgili nasýl sevilir
Ya bu gece acýnýn göbeðini keseceðim Ya da bu acý beni, ayýn yanana gömecek
Sosyal Medyada Paylaşın:
festival44 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.