Muharebede ne ölüm korkusu gelir Ýnsanýn aklýna Ne, evi barký düþünürsün Gezin üst kenarýn ortasýndan Arpacýðýn tepesinden Beðendiðin yerini seçersin hedefin Tetiði elin titremeden çekersin
Artýk karþýndaki sana benzemez O da küçük bir dükkân iþletir memleketinde O da karýsýný sever Onun da senin gibi Küçük bir çocuðu var Aklýna bile gelmez Artýk senin yaþaman için Onun ölmesi lâzýmdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necati Cumalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.