BUĞDAYDAN ÖĞRENDİM ŞİİRİ

Buðdaydan öðrendim þiiri
Caným kara buðdaydan
Tadý tat binlerce yýldýr
Ýyilik cömertlikle alýr
Sofralarda yerini.

Akan sulardan öðrendim
Kimsesiz çeþmelerden kýrda
Duru pýnarlardan daðlarýn beleninde
Denizden ya da, yazlar kýþlar geçer
Tükenmez bize anlattýklarý.

Kýr çiçeklerinden öðrendim
Ürerler dað bayýr kendiliðinden
Renkleriyle kurumlanmadan
Ayýrmadan çobaný beyi
Sunarlar güzelliklerini.

Köy kahvelerinde öðrendim
Yaðmur, toprak, kadýnlar, severek
Bir ömür sözünü ettikleri
Ne kýtlýklar kýrar umutlarýný
Ne istekleri biter tükenir.

Çarþýda pazarda öðrendim þiiri
Küfürlerinden balýkçýlarýn þoförlerin
Saysam ustalarým hep böyle gider
Adsýz aðaçlar, göðün deðiþimleri
Ýçgüdüleri kuþlarýn böceklerin...

Nasýl renk renk açarsa kýr çiçekleri
Kayanýn dibinden patlarsa kaynak
Sevince sarhoþ olunca bizlerden biri
Ýndirir yumruðunu yýrtarsa gömleðini
Þiir yazarým ben de kanýmý akýtarak...
Sosyal Medyada Paylaşın: