Sabahlarý aþýk deðilim dedim Hakikaten de öyleyimdir Her sabah rahat, neþeli olurum Hatta sesime bakmadan türkü söylerim
Herkes gibi iþime giderim bende Çalýþmak sanki özlediðim bir þeydir Sonra yavaþ yavaþ o aklýma gelir Havam bulutlanýr gitgide Peþinden koþmaktan yorgun düþerim
Çekilmez olur artýk þehir Bilirim þimdi kýrlarda Bir hayvan sakince suya eðilmiþtir Trenler geçip giderken küçük kuþlar Durmadan yer deðiþtirir telgraf tellerinde
Gitsem gezinsem derim limanda Rýhtým kahvelerinden birinde otursam Bir þey içsem ve dönsem Deðiþtirsem elbisemi, Yahut uzanýp saatlerce uyusam Belki bu dertten kurtulurum Derim ama akþam olur Gene kapýna düþer yolum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necati Cumalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.