Lambayý yakma, býrak, sarý bir insan baþý düþmesin pencereden kara. Kar yaðýyor karanlýklara. Kar yaðýyor ve ben hatýrlýyorum. Kar... Üflenen bir mum gibi söndü koskocaman ýþýklar... Ve þehir kör bir insan gibi kaldý altýnda yaðan karýn.
Lambayý yakma, býrak! Kalbe bir býçak gibi giren hatýralarýn dilsiz olduklarýný anlýyorum. Kar yaðýyor ve ben hatýrlýyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nazım Hikmet Ran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.