Sahipsiz kelimelerle örülen
Çýplak bir gökyüzünde
Geceyi içiyorum
Sarhoþ bulvarlara düþen gölgeler
Çoktan terk etmiþ þehri
Yorgun vapur izleri parlýyor
Ayýn müziðinin saðýr eden sessizliðinde
Yaþayamadýðým aþklar
Ah tutamadýðým sözler
Çýlgýnca dilediðim ve düþlediðim
Caným cehenneme
Caným cehenneme
Biliyorum
Tanrýnýn sopasý aþk biraz
Biraz yanýlmak
Kayýp sayfalarýn derinliðinde
Ayýp
Çok ayýp tutulmak
Tutunamayanlarýn tebessümlerine
Tutunmak istemek duygusunu
Kutsal bir yasakla
Daha bir fazla seviyorum
Tüm suçum
Mutlu bir an býrakmayý istemek
Þafaðýn gözbebeklerine
Ýnsan gibi arzuluyor
Ýnsan gibi korkuyorum
Yanmaktan deðil
Daha fazla yanýlmaktan
Kendime düþman savaþ alanlarýndan
Topluyorum dost kokularýmý
Hala
Canlý bir mýzrak gibi çaresizliðim
Hala
Birilerinin avuçlarýnda yaþama baðlý
Birilerinin avuçlarýnda sýmsýký
Aþkýn hep o son aný
Bu yüzden
Þehre kaçýyorum durmadan
Kalabalýklarý üstünden silkelemiþ
Beni bekliyor yorgun iþtahýyla
Sen yenilmeyi
Ben yenilemeyi seviyorum diyor
Hayatý ve insaný
Sen susmayý
Ben susturmayý seviyorum diyor
Hayata dair tarifeleri ve koþuþturmacalarý
Seni ben büyüttüm çocuk
Acýlarýnla
Direncinle
Sýðýndýðýn sessizlikle titredim üzerine
Ýyi ki buradasýn der gibi
Iþýldýyor yüreðime
Uzun uzun
Nefesimiz kesilene kadar izliyoruz
Sahip olduklarýmýz ve yitirdiklerimizi
Kaybetmiþ þiirlerle dönülen
Bir yoldan dönüyorum kendime
Ýçimden
Martý geçitlerine…