GÖRÜRSÜN
Kuru hayaller peþinde, düþe kalka giderken.
Aha bu gün, aha yarýn, dönerim der durursun.
Ýyi, kötü ayýrmadan, boþ ameller ederken.
Yolun sonu görününce, dizlerine vurursun.
Git gide iþin çoðalýr, çoluk, çocuk, mal, melal.
Bir elin yað bir elin bal, birin koy birini al.
Kazandýðýn dünya için, ahrete de azýk sal.
Yokuþlarda per periþan, aç susuz çok yürürsün.
Hani nerde çok yiðitler, ilvan, ilvan gezenler.
Bir vuruþta yumruðuyla, demirleri ezenler.
Nâra atýp kükreyenler, esip, yaðýp, tozanlar.
Onlarýn gittiði yere, bir gün sende varýrsýn.
KADÂNÝ sözüm sana ya, alan alsýn payýný.
Vakit varken gecikmeden, düzle huyun suyunu.
Bu fanide ölüm var ki, koymaz sopun, soyunu.
Alnýn yara deðdiðinde, göreceðin görürsün.
Ozan Hacý KADÂNÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.