Gözlerimiz þeffaf temiz damlalardýr. Her damlada demire can veren dehamýzýn bir küçücük zerresi vardýr..
Þeffaf temiz damlalarýyla gözlerimiz bir umman içinde o kadar birleþti ki, kaynýyan suda buzu nasýl eritirsiniz, iþte biz de birbirimizde öyle kaybolduk. Yükseldi gözlerimizin þaheseri demire can veren dehayý bulduk.
Þeffaf temiz damlalarýyla gözlerimiz, bir umman içinde birleþmeseydi eðer, her zerre daðýlsaydý baþka bir yere, dinamolarla türbinleri çiftleþtirerek, çelik daðlarý suda kof bir kelek gibi döndüremezdik.. Ve gözlerimizi yakan gecenin ateþini þamasýz kibrit gibi söndüremezdik..
1922
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nazım Hikmet Ran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.