Saat beþte akþam oluyor : insanýn üstüne doðru yürüyen bulutlarla. Yaðmur taþýdýklarý belli. Birçoðu elle tutulacak kadar alçaktan geçiyorlar... Bizim odanýn yüz mumluðu, terzilerin gaz lambasý yandý. Terziler ýhlamur içiyorlar... Kýþ geldi demektir... Üþüyorum. Fakat kederli deðilim. Yalnýz bize mahsus bir imtiyazdýr : kýþ günleri hapisanede, sade hapisanede deðil, bu kocaman bu ýsýnasý bu ýsýnacak dünyada üþüyüp kederli olmamak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nazım Hikmet Ran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.