SENÝ GÖRÜYORUM Uzun bir zaman oldu, Belki de hatýrlamýyorsun, Oysa bilemezsin ýzdýrabýmý, Hiç bilmedin ki hislerimi, Oysa ben! Odamýn soðuk duvarlarýnda, Ýçtiðim çay bardaðýmda, Hayalinle örtündüðüm yorganýmda, Konuþtuðum her insanda, Ýnan ki seni görüyorum. Ne baktýðým mahzun Van Gölü’nü, Ne haykýran yalnýz Nemrut’u, Ne doðaya renk veren tabiatý, Ne de bütün kainatý, Ýnan sadece seni görüyorum. Esentepenin zemherisinde, Okuttuðum Ali bak fiþinde, Öðrencilerimin bile gülüþlerinde, Ýnan yalnýz seni görüyorum. Oysa sen! Bilinmedik bir sevdayý koydun yüreðine, Baþka denizlere yelken açtýn, Beni bir deðil bin kere yaktýn, Ben öldükten sonra, bunu yapacaktýn, Olmayan beni, ben ile yakacaktýn, Mezar taþýma’’mutlu ol’’yazacaktýn. Evet sen sen neden?,niye? Bütün bunlarý yaptýn… Þuna inan! Orda bile seni görüyorum… halil akhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
m taha Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.