Biliyor musun sevgili Gündüzleri geçiyor zaman Kendimi dýþarýya atýyorum Baharla birlikte Tuna üzerinden kokun geliyor sanki Ýçime çekiyorum havayý Kalp çeperlerimi zorlayana kadar Bir þekilde daðýlýyor efkarým Ama Akþam olunca Karanlýkla birlikte Yalnýzlýkta biniyor omuzlarýma Odamýn duvarlarýnýn Dili olsa da söylese Sana olan aþkýmý Sevdamý Hasretimi Üþüyen özlemlerimi Kýsacasý sensizliðimi Anlasana Bir fincan kahve bile gitmiyor sensiz
Sevenin her þeyi, canan-ý, can’ý Ýnsana bakar kör derler ya hani Sende ki “ben”-i, ben,bende ki “sen”-i Göremedim, göremedin yýllardýr
Biliyor musun sevgili Bana “”Cefa çekmekle ne bu inadýn O taþ yürekliyi az mý sýnadýn Kýrýldýðý halde kolun kanadýn Yine o kalpsize kýrýlmadýn mý”” Diyorlar Gönül sevdiðine küser mi söyle Sen bir yana Dünya bir yana Çünkü sen benim vaz geçilmezim Vaz geçemediðim Alýn yazým, gerçeðim Kaderim oldun Her zaman söylüyorum Bir tanem “Seni özlemek de güzel” Hasretin güzel
Kabullendim artýk ayrýlýk Hâk’tan Çünkü bu sevdayý o verdi yoktan Karþýma alýp ta þöyle yürekten Soramadým, soramadýn yýllardýr
Biliyor musun sevgili Neyse boþ ver Selamýný aldým ya Bu bana yeter
Sadýk Daðdeviren Aþýk Lüzumsuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.