Biraz cesur olacak þair
Þairim diyorsa aleme
Öyle yuvarlak þiþlemeyecek
Sýrtýndan ölü yoldaþlarýný
Engerek gibi mümin olmayacak
Ýnanç kuyusunun karanlýðýna
Bir ön sýrada secde edeni
Kýskanmayacak mesela söylemleriyle inançlýysa
Ýlkokul sýnýfýnda
Sýrasýný beðenmeyen öðrenci gibi
O ilahi kapýyý açacak
Yuvaya bitkin dönenlere
Bir peygamber gibi mesela sanatçý ruhuyla
Ýzin vermeyecek
Can Yücel ve Ruhi Su gibi insanlarýn
Mezar taþlarýnýn kýrýlmasýna
Bu ayrýmcýlýðý aþýlamayacak topluma
Edebiyat çatýsý altýnda
Demiþtim ya
Yerin dibine sokacaklar seni
Ödül bekleme
Ödün vereceksin suskunluðunla
Budur sanat kimi geceleri
Öyle iþte
Öyle þair, dost olacaksýn kibirsiz gölgenle
Beklentisiz yazacaksýn olup bitenleri
Mesela düet yapmayacaksýn kendine
Sistem bekçisi kalemleri
Yoksa kim inanýr
Senin deli taylar gibi hiçliðe koþtuðuna
Sen yoldan geçerken
Þiirlerine aþýk çocuklar bile bazen
Tanýyamamalý yüzünü bir derviþ gibi
Gün ortasýnda gölgesini yitiren
Bir çýnar gibi mesela
Biraz cesur olacak þair
Kimi zaman bir þiirle Vataný kurtaracak
Zamaný geldiðinde Ýnanca en sadýk mümin
Aþk gibi
Zamaný geldiðinde
Karanlýða en özgür kelime olacak bir toplum için
Demiþtim ya
Yerin dibine sokacaklar seni
En büyük onur budur sanatýn için
Zindanlarýn sistemi olmaz merkezi de
Yetinmeyi öðrendiðinde acý bir sessizlikte
Herhangi bir köþede soðuktan sýzýp
Ölmeyi de bileceksin þair gibi
Bu yüzden acýmasýzca vurma
Ölüsüyle devleþen yoldaþlarýna
Çünkü sanat biraz da vefa meselesi
Çünkü þiir biraz da veda meselesi…