sararýp durdu yüzüm inceldi derisinden zaman akmalar yalanlar içindir þehre ziyanlar aþkýn ölü sesine ben seni çocukken tanýdým yeni bir portakal suyu sýkýmýyla üstünü kirleten gecelerde yanmýþ gözlerle baktým rüyama uyutulmamý istediler uyumadým hiç aklýmca
solup durdu piyano eski ahþap evinde çatlamýþ yaðmurlarla altýnda seviþilen sokak lambalarý ezberledi bir tek onlara söylediðim repliði: seni seviyorum rembetiko çalarken kaynamýþ bir denizin balýk kabûl günü gibi isler süslü, süsler uslu
tanýmlayamadýðým melekler silüetinde içini doldurduðum þeytanlardan döndüm uykuma yeni bir yatak aldým nilüfer senin ellerinde nasýl duruyorsa
sararýp durdu yüzüm yýldýzlar uðramayýnca verandama boþluða batýrýp çýkardým yalnýzlýðýmý bir baktým boðulmuþ hayat kollarýmda!
Payanda
Sosyal Medyada Paylaşın:
Payanda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.