Hüzün Palyaço
Hüzün Palyaço
tanrýmý çaldýlar hüzün palyaço
dualar da ettim atýn sýrtýnda
kaç gece geçtim kaç geceye deniz çarptým
uyansýn diye zangoç duygu
zamaným olsa belki ben de þair olurdum
daðlara týrmanan tavþanlara ýlýk süt içirirdim
soyardým adýný bilmediðim bir kadýný
radyoda tender passion çalardý
akþamý kucaklar anneme tatlý ninniler götürürdüm
yahut hayatýmý kurtaracak bir dörtlük düzerdim
yýldýzsýz balkonumda
sigara içiþimi çekerdi kuþlar
bir ucundan da gerdiðim ipte
sað tarafta intihar ederdi
sol tarafta ip atlardý korkular
ama ben saygýda kusur etmedim
yaðmur kokulu kadýnlara
çingenelere güneþ göstermemezlik etmedim
Eminönü vapurundan önce gitmedim
saymamazlýk da etmedim haplarýmý içmeden önce
aþklara ne boyun eðdim
ne de göklerden attým
beni bölen insanlara da kýzmadým
çünkü bölünen de bir bütündür
felsefe ayaðýyla
adým attýðým rüzgârý hiç
kendime bencilce çekmedim
týrmalamadým bir kedinin uykusunu
saçlarýndan da çekmedim sonbaharý
üstüne dökmüþ masum kýzcýklarý
tanrýmý çaldýlar hüzün palyaço!
beyaz peynirler koleksiyonu yapan
raký kadehli
küçük elli adam
söyle bana hayat nerede
nereden geçer
nereye gider bu kadar
kalbimizde hiç durmadan!,
Payanda
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.