BENİ ÖLMEK KORKUTMUYOR

Beni ölmek korkutmuyor.
Ölüm bir parça topraðýn altýnda , bir çukurun içinde olmak
deðil mi ?
Beni ölmek korkutmuyor.
Ölüm bedenin topraða karýþmasý , ruhun gökyüzüne ulaþmasý
deðil mi ?
Beni ölmek korkutmuyor.
Ölüm seni yaratana ve dünyaya getirenlere kavuþmak
deðil mi ?
Beni benden önce ölmen korkutuyor...
Sensiz kalmak korkutuyor...
Sevmiyormuþsun ? Sevme !..
Ýstemiyormuþsun ? Ýsteme !..
Aramýyormuþsun ? Arama !..
Sormuyormuþsun ? Sorma !..
Beni üzmüyor mu ? Elbette...
Caným acýmýyor mu ? Elbette...
Ama !
Senin hüznünle hüzünlenen(!) , dertlerinle dertlenen(!)
Senin acýný seninle beraber yüreðinde hisseden(!)
Dostlarýnla berabersin ya(!)...
Huzurlusun , mutlusun ya !..
Nefes aldýðýný biliyorum ya,
Yaþadýðýný biliyorum ya,
Gülüþlerin , bakýþlarýn rüyalarýma geliyor ya..
Bu da yeter bana...
Yeter ki benden önce ölme....

Y.Faruk ERENCÝ

Sosyal Medyada Paylaşın: