Gelemem..!

Gelemem..!

Kýskanýrým, Türkiye’min tenine
Gezegenin þâlý gelse gelemem
Göklerinde ayyýldýzlý geline
Yaban el’in yeli deðse gelemem.

Sýrça Köþküm yüz odalý olsa da
Her odada bin "Huri kýz"dursa da
Poyraz esse, hiddet ile vursa da
Topraðýndan toz kaldýrsa gelemem.

Sevdasýdýr için için kavuran
Ezâ verir, iliðimden kemiren
Koca daðý deprem ile deviren
Bir taþýndan, taþ indirse gelemem.

Hayâlini süsler tabii âlemin
Bin asýrdýr "neslim" alýr erdemin
Þanlý kýzdýr bâkiresi, Evren’in
Adem baba gökten inse gelemem.

Kýzýlcýklar çiçek açar daðlarda
Þerbet olur, üzüntüde darlarda
Mehmed’i var Serhad’larda, sularda
Derya- deniz, gâm eylese gelemem.

Hüdai’nin ak baþlýklý Neferi
Ana bilir, "Vatan" denen her yeri
Görünüþtür korku salan heybeti
Þimþek ile gök gürlese gelemem.

Mehmet Göden, Mayýs 2012.
Sosyal Medyada Paylaşın: