Babam...

Hani burnum kanadýðýnda bile yanýmdaydýn
Vazgeçemezdin minicik elli kýzýndan

Þimdi yedi kat el için
Benden vaz geçiyorsun babam

Bak bak kalbim kanýyor ...
Nerdesin baba ?

Býrakma diye yalvarma mý haykýrmamý mý bekliyorsun ?
Ben sana seneler önce aðlayarak býrakma beni dediðimi hatýrlýyorum...

Ya sen ?
Kim bilir hangi rengi sevdiðimi bile unuttun .

Bu mu olucaktý bana verdiðin en güzel ödül ?
Ýlk aþkýmdýn oysa...

Hep kahramanýmdýn yanýmda olmasan öpemesen bile beni...
Seni annemden bile kýskanýrdým yeri geldiðinde .

Ýçim acýyor baba prensesin sensizlikle ölüyor...

Hadi düþtüðümde olduðu gibi
Kaldýr beni sar kollarýna neren acýyor de baba...

Ve benim gösterdiðim yer dizlerim olsun .
Gel gel ki durdur benim yüreðimin acýsýný .

Tek acýyan yerim dizlerim olsun ...

Sen gittin gideli özenir oldum dýþardaki çocuklara
Neden diyorum neden ben babasýzlýðý tattým ?

Sen benim büyüdüðümü bile fark etmedin baba...
Senin aklýna gelmesem bile

Çok çok özlüyorum seni .
Býrakmayacaktýn beni
Gitmeyecektin en zor günümde baba...




Sosyal Medyada Paylaşın: