gökkuþaðýndan bumerang yaptým
boyadým kanatlarýný renklerimle
bir kanadýna siyahý hüzünlerle
diðerine umudun mavisini kattým
aþkla donatýp güneþe fýrlattým
bulutlarý yýrtarak dönüyordu
yaðmur damlalarýna dokunarak
gecenin doðurgan karanlýðýnda
kýzýl þafak çiçekleri topladý
Ay’a ve yýldýzlara da uðrayarak
güneþ sýcaðýný da kucaklayýp
döndü, aþka saldýðým bumerang
derin denizin durgun sularýnda
yakomazlarýma umut daðýtarak
hüzünleri volkanlara atarak
dönüp geldi bana asi bumerang
acý ve kederlerden sýyrýlarak
tuttum kanatlarýndan sýkýca
tutundum doðan güneþle zamana
yaðmur kokulu aydýnlýk sabahta
yüreðimle tutundum bumeranga
saldým yeniden umuda ve aþka
sýcacýk renkleri de bir baþka
hasret ve özlemler taþýsa da
hayatýmý da kattým bu defa
aþka saldým bumerangýmý
Serdar Coþkun...