karlar erir sonra güneþ gelir
yaðmur toplarým bulutlardan
toprak uyanýr, çiçekler de açar
mevsim bahara, cemre düþünce
ne hayaldir ne de bir rüya
daldýðým zaman damla damla
denizlerimdeki mavi sulara
gözlerimden yaþlar düþünce
ne tadý kalýr ne de tuzu
söküp atsam da ateþlere
erimez gamsýz yüreðin buzu
bitirir hayatý kem düþünce
kalmaz ne bana ne de sana
aþkla dalsam da rüyalara
yakýn olduðumu anladým sona
saçlarýma beyazlar düþünce
coþkun sularda boðulsam da
kor ateþlerde kavrulsam da
ne ateþ yakar, ne su yýkar
yitik aklýma da sen düþünce
ne deli olurum ne de divane
bu hayat bana olsa da virane
tutunurum güneþe gözlerinden
aþk olup yüreðime sen düþünce
þiir deðil bu, aþka düþünce..!
Serdar Coþkun...