an-ladým anýlarýmý gözlerinde
aradým durdum hep o acýmasýz aný
hayaller kurdum sensiz gecelerde
hece hece an-ladým hatýralarýmý
dizelerin anlamsýz sözlerinde
tutundum anýlarda bir-an yüreðine
el verdimse de dokunamadým nafile
yýldýzlara tutundum mavi gecelerde
ýsýnmadan an-ladým kavrulmalarýmý
aþk ateþinin anlamsýz közlerinde
o an tuttum gözyaþlarýmý yaðmurda
aradým buldum þimþek çakýmlarýný
soluksuz kaldým soðuk gecelerde
güneþ tutuldu an-ladým gamlarýmý
camda süzülen anlamsýz damlalarda
umutsuz kalmadým bu hayat çölünde
aradým durdum, hayaldi serap bana
susuz kaldým sararýp soldum hatta
karanlýkta an-ladým aydýnlýklarýmý
güneþimin anlamsýz batýþlarýnda
aþka an-ladým yüreðimi,
güneþ gibi...
Serdar Coþkun...