VEFA

Sen kanatsýz bir kuþ oldun
Daldan dala uçup durdun

Bir adam, karýsýnýn rahmini ovdu
Kurt pisliði ile. Güldüm. Deniz yüzüme

Bir ayýp gibi vurdu dalgalarýný. Saçýnýn
Üç telini aldým, üç kibrit çöpüyle yaktým

Büyüm tutmadý. Karganýn kanýný döktüm
Perdelere yapýþtým, dua ettim, dilek tuttum
Diz kapaðým, burnumu emdi geceler boyu
Kara bir horozun kaný ve bal denildi

Denedim. Týrnaklarýný kes dediler
Ayak uçlarýndan ayrýlmadým
Ýkimizin týrnaklarý yandýkça ve kapandýkça
Ayaklarýna, biliyordum...

Yeþil kurbaðanýn dili, uyuyan kadýnýn göðsüne
Sürtününce dili çözülürmüþ, benden içre
Denedim. Kýrk bir çeþit baharat, kýrk bir saat
Tuz yaktým, ekmek kýrdým, suyunu içtim kirin

Gitmemen için, Çarþamba sabahý
Yumurtasýz kara bir tavuk kestim, olmadý
Üç vakte kadar üç yýldýz kaydý
Üç gömlek deðiþti yýlan, ben Üþüdüm

Kanatsýz bir kuþ olmuþtum
Bütün bahçeler senindi
Sosyal Medyada Paylaşın: