SARKIT DİKİT
Panta rei
Mor esintilerle ýþýyan kule
Nevþehir taþlarý, oluklu tuðla
demirin ezdiði kas, kemik, safra
iner gecemizden öfkesiz, kübik
biz yýðdýk bu harmaný soylu, deli
çuprada, atmacada hep ayný yýlgý
acýksak toprakla daðýlýr ekmekle tuz
tandýrlar ateþ, Utarit, Çolpan ve Erendiz
rüzgârýn çuhasý yeþil, aðacý körpe
suyun gözü eski, lipitten, sapiensten
o akar biz dururken ya sarkýt ya dikit
odur karýþmayan geceye, tek baþ tek vücut
odur ruhun gömleði yakasýz, ince
o görür kapý berk, kitli pencere.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.