YAŞ

Yazmam daha aþk þiiri,
Diyenlerin kervanýnda kýþladým
Çöle yaðaerken donmuþ levhalarda kar sureti
Ýmkansýzýn bereketi
Gözümü alýrken her yanýmda ýþýyan gençliðim
Kimin yaþýndaydým bilmedim.

Geceleri heceleyerek söktüm
Aldým yedeðimdeki kelimeleri
Iþýða tuttum içimi loþ tutan nesneyi
Yunus’un yaþýna geldiðimde
Dünyayý aþk, imkansýzý erkek bildim.

Kelimelerle dokundum dünyanýn hallerine
Dokunulmazlýðým kalktý
Kendi þiirimde kendi Divan’ýmdan
Sürüldüm
Git gide Fuzuli’nin
Yaþýna geldiðimde.

Halk türkülerinin serçeli kafiyeleri
Gibi uçuþu kolay ve çabuk akla gelmez
Engelleri aþk için yapýlan bütün benzetmelerin
Sýrasýný sektiren olaylarýn gidiþi
Yýllarý saymadan Karacaoðlan’ýn, Baki’nin yaþýna geldim.

Görmenin gevþeyen bilgisi
Yaþ aldýkça tutunduðum diri þaþkýnlýk
Baþkasýna doðru çözülüyor tenimdeki kelepçe
Zaman benim içinde ileri gittikçe
Dönüp bakmalarýn tarihinden
Geri saydým kendimi sana geldim
Onca aþk içinden geçtim de
Kimsenin yaþýna deðmedim.

Kimsenin yaþýna deðmeden
Daha anýsý kurumayan
Dünlerim bitmediðinde
Hayatýn rüya dilini bile öðrenemeden
Hayatta kaldým
Onca felaketten
Þimdi buradayým
Elver yanýna geleyim bunca aradýðým,
Babam ol, oðlum ol,
Kardeþim, yoldaþým, arkadaþým ol,
Ben sevgilim gibi seveyim
Benim yaþýma geldiðinde.

Bildiklerim kadar unuttuklarýmla da seni büyüteyim.

Biliyorum, yenilenenler geçmiþe kadar kaçar birinde
Haritamý kaybettim ey Piri Reis!
Çinisi soldu maviliðimin
Nice Osmanlý þiirnde
Odalardan odalara
Azala çoðala
Yaþadým da
Fatih’in kokladýðý karanfili
Denize bakan bir þiirde düþürdüm.

Rüyasýnda koklanmýþ karanfilini Fatih’in
Alýnmýþ Ýstanbul’da düþürdüm
Ýçim baþka yere sürüldü
Tarih alýndý benden
Günümün acý ýþýðýna kaldým yeniden

Bir sikkenin ilk basýldýðý günü hatýrlýyorum
Suç ýþýmasýnda ortak belleðin altýn
Kaynaðýna indiðim suya düþürdüm
Kendi yaþýma geldiðimde

Ýlk þiirimi üzerine kazdým ben
Ben kendimi ilk þiirimde düþürdüm
Çok alýndým kendimden.
Sosyal Medyada Paylaşın: