CANCAĞIZIM

CANCAÐIZIM

Ayýp oluyor beyler, sükûnet istiyorum.
Yüreðine söz geçiremeyen çýksýn lütfen,
Yüreðimden son çýkan gibi.
Bu gece sahnede yalnýzým,
Sanmayýn öyle bir þey,
Yalnýzlýðýmla birlikteyim.
Bir alkýþ istiyorum sizden,
Ama önce bir türkü, o tiz sesinizden.
Haklýsýnýz…
Benim söylemem lazým,
Lazým olan þeyleri…
Ah! nereden baþlasam söze?
Sözün bittiði yer olabilir mi?
Yo hayýr unutun bunu.
Cancaðýzýmýn dediði gibi,
‘’Yeni þeyler söylemek lazým.’’
Celallenme yüreðim!
Sana da söz vereceðim.
Ama önce,
Verdiðim sözleri tutmalýyým.
Dilimi tutmak gibi mesela.
Yürekten konuþunca bu olmuyor elbet.
Ýsyan etme yüreðim, diyeceklerin ezberimde
‘‘ Bir zamanlar yüreðinin dayanaðý vardý,
O ise aranýza yalnýzlýðý dayadý’’ diyeceksin.
Yaramý deþtin demiyeceðim
Hiç kabuk baðlamamýþtý ki…
Baðlananlarý da gördük ya…
Gördük, yetindik,
Ve yetimiz.


Divan þairi gibiyim,
Varlýðýný seviyorum, yokluðuna aþýðým.
Yokluðunda,
Hasret türküleri söyler oldum,
Oldum olasý nefret ettiklerimi.
Biçareyim, derdinle avareyim.
Yokluðun, yokluðumdur.
Cancaðýzým! Ne gelir elden?
Ah! Sen elden gidince.

Gün gelecek günle gelecek misin?
Gün yüzlüm, gül gibi gülecek misin?
Niye uçtun dalýmdan ah kuþum,
Yoksa baþka dala mý kondun?
Ey cancaðýzým! Þimdi nerdesin?
Olman gerektiði yerde misin?
Söyle, sen sende misin?

Ya hasreti bitir, ya beni,
Hasretinle bitirdin ya beni,
Olsun…
Yüreðin, yüreðimle olsun.
Bilirim,
Gönül trenin istasyonumdan geçmez,
Buna da kabulüm, razýyým,
Olan bana olsun.
Cancaðýzým! Yolun açýk olsun

Sosyal Medyada Paylaşın: