ÇALMA KAPIMI AŞK ZAMANI DEĞİL

Hiç yere, içten içe, için için...
Çýn çýn çýnlar oldu kulaklarým,
Bazen aheste, bazen hýrçýn.
Ta dipten, gaipten, garipçe,
Sahipçe bana, sarmalar bir ipçe,
Oldum olasý olamadýklarým gibi,
Varlýðýmla hiç, yokluðumla hep...
Birlikte, bir iple, çýnlar çýnlatýr,
Sarar sarmalar inletir.

Bir ses, ta içte, ince, tiz
Sizce neyin nesi im, iz?
Ýmzamsý, karma, ama bana ait,
Þahide ne hacet! ses bana ait.
Ýt o sesi içime, sustur,
Kustur kaný, içimden içine,
Yansýn, küllensin içinden içine.

Heyhat! bu ses te neyin nesi?
Ayrýmýnda deðilim ne neyin sesi...
Ben sustum, sürsün ney’in sesi.

Bela mýsýn ey ses, mübtela mýsýn?
Uzak mýsýn içe, yoksa tuzak mýsýn dýþa?
Yakýnýmdan yakýn,
Mahrem misin, yasak mýsýn?

Ýniltinin týnýsý indi ruhuma,
Anlýyorum artýk, anlamazlýktan geldiklerimi...
Ey ses tek cevabým var sana;
’Çalma kapýmý aþk, zamaný deðil’

ishak atak
Sosyal Medyada Paylaşın: