ölümün uykusu aðýrdýr onu tanrýdan baþkasý uyandýramaz, diyorum sessizce içine sinerken
göðsüne çalýlar ve þarkýlar esiyor hücüm hâlinde hüzün vagonlarý bir þehrin kalbine doðru yaðmur, lastik gibi uzuyor gökyüzünde ve patlýyor bir bulutun suratýna aniden rastgele! heyhat, içimdeki karanlýk sarmaþýða balýkçý bir kýz týrmanýyor.
Vole’nin çýrýlçýplak teninde bir ay dövmesi var elleri, dünün artýðýyla tutulan kemik arþivler arasýndan çýkartýlýyor yüzü seneler yetse çocukluðu bitmeyecek ay çekirdeði çitlemek muzun üstüne onu çikolata dudaklarýyla güldürüyor.
kristal bir bardaða doldurmuþ gözyaþlarýný titriyor sonbahar kokusunu yaya yaya cinayet desen cinayet deðil aþk, hâlâ bir soru ve cevabý bilinmiyor týrnaklarýmýn arasýndan iksirler geçiyor hayatý unutturan ince büyüler cadýmsýn vesselam! sabah, içimdeki boþluða balýkçý bir kýz uzanýyor.
sesini ördüm saçlarýný deðil tokasý yoktu ne hoþ toka olur ki ellerim tuttuðunu býrakmýyor ayný bir azrail kanarken bakýþlarý alnýnda kaderi örtülüyor üþüdün biliyorum gözlerim gözükmüyor yeþil parkamla ayný otobanda ayný rüyadan uyanýyorum seninle derya kuzusu ölümler bunlar, þakasý bir ayrýlýðýn trajedisi adýn bir tabut her mevsimde ama biliyorsun asla gömülmüyor
lacivert gömleðine tozdur siyahým aðzýný kapat burnuma deð allahýna kadar var bu gece isyaným kahverengi bir çiçeðin günlüðünde elleri kopmuþ gövdesinde bir savaþ sillesinde dokunuyorum ruhuna ruh ilgi alaným kor alev! kalbim, içimdeki yangýna balýkçý bir kýz su taþýyor.
balýkçý kýz ölmesin aman içim ardýna bir hiç oluyor!
Payanda. Sosyal Medyada Paylaşın:
Payanda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.