ANAKİN

kimse öç alamaz benim masumiyetimden
dizelerdeki zehirle
kaç hafýza gezer
dilimin altýnda bilinen yýlan
daðlarý iðne deliðinden geçirir
kimsenin zamanýna uðramadan

tenha kin uzak gölge hileli
köklerde demlenen
içimizde dinmeyen kuytu mevsim
vaktini bekleyen düðümlü sarmaþýklar gibi
kalbim öldürür herkesi

ah kimseden sorulmaz ki
hiçbirþey yapmamanýn zehri

gövdeye indirilmiþ sözlük
kullanýrken azalan
vahþiliðin likit beklentisi
içimizde çakallanan þimdi,
burada ve hiçbir zaman

taze hikayelerle yamanýr yaralý bellek
tuzak yeni tehlikelerle gövdelenir
hiç kullanýlmadýklarý boþluklarda
sanrýsýný tetikleyen kelimeler
tanýdýk bir yabancýlýk kazanýr
baþkalarýna anlatýldýkça
çýnlayan eþyanýn
teslim aldýðý
hayatlarýn bilgisi
sýzamaz esrarýmýza
her iklim kendi mutlaðýný ararken
kilitli hayallerin yer deðiþtirdiði aynalardan
aynalara yepyeni bir boþluk kalýr

damarlarýmda sahipsiz akan
kuraklýk
gürültüsü vahþi kan
çöl kanunlarý geçiyor
göçümün unutulmuþ ormanlarýndan
kin bekliyor kýnýnda
borçlandýðý zamanlarý
geri göndermek için
kullandýðý günahlara
yemin ve rehin
ne kadar ikizse kalbimize
ölüm aþkta seðirir
kimseye aldýrmadan
geçen mevsimler gibi
biz kendimizi tanýdýk sanýrken
yýllar bizi kendiyle deðiþtirir

ancak þiirle söyleyebiliriz:
kendimize bunca yabancýlýk
bizi tanýdýk kýlan

kýrmýzý netice, kýzýl kin
kandan alýnmýþ rengin verimi
ömrün birçok çaprazý gibi
uzaklýk kazanýr görüldükçe
aþkla öldürür, ölümle aþýk eder
ruhun duvarlarýna köpürmüþ
kara is karanlýk iklim uçsuz gerçeklik
kendini yaþar sahibinin görünmezinde
ne kadar yolculuk etsende dibe
içinden çýkamadýðýn
içindeki ölü çocuk
her þey ne çok belli derken
ne çok belirsizlik
anaya babaya yar a aþk kadar derin
aþk kadar büyük kin
yýllara eþlik eden sinsi nabýz
saydam zýrhlarla korunmuþ büyük þemsiyesi gündeliðin
balýk gözlerinin bile göremediði derinliklerde
bizden sonrakilere devrettiðimiz
bize teðet kuþanmýþ gizlerin
bazen yanýlýp aþk deriz buna
zaten yanýlmadan diyemediði hiç kimsenin
dipte derin damar
aþk, en köklü kin
ana baba yar
bir gün hepsi kaybolur
birbirinin yarasýnýn içinde

derin, çok derin

topraðýn bilinen sýrlarýyla
kendimden yapýlmýþ mezarýmý örter gibi
baðýþlýyorum suçlarýmý bilmediðim bir karanlýða
ne kadar ödeþsen de ömrün yetmez
bizi biz yapan içimizin saklý sularýnda
bizden habersiz yaþayanlara

aþtým sandýðýn bir eþiðin ayaklarý altýnda
bir gün bir damar uðultusu vurur dünyaya
ölerek bile kaçamazsýn aramýzdan
ehlileþtirilmiþ tekrarlarla yaþanan sayýklama
yeniden döneceksin buraya
imkansýzdýr aþk insan imkansýzlaþtýkça
dünya baþka bir yer olana kadar: anakin
Sosyal Medyada Paylaşın: