ALACANIM
ah, nerde benim altýndan avaze sesim!
yankýsý bir duvara gömülmüþ testide kaldý
avaze sesim!
þimdi baþkalarýnýn kalplerinde yankýlanan
bir zamanlar içinden geçtiðim aþklardý
feryattan kimseler ölmez, denirken
duvarlardan geçtim
artýk kimseyi sevemez aþktan ölmüþ yürek, derlerdi
þimdi kulaðýný dayadýðýn duvarda inleyen testi
bir zamanlar feryatlarda unuttuðum avaze sesim!
alacâným,
mil yeþili gözlerin
dindirdi gözlerimi
kaç körü birden öldürdün bende
mahsur kaldým, eksik oldum, kapýna düþtüm
ben yandýkça
ezber ettin ayazýn demirini
alacâným,
indi mi göðsüne heves?
hangi duvarýn halýsýnda
gördün, bildin, vurdun beni
kaç ormandan geçti
içinde kaybolduðumuz o büyük takip
içimizde bunca gurbet dururken
yol ettik uzaktaki sýlayý
þimdi burdayýz
kanlar içinde
alacâným
indi mi göðsüne heves?
etimdeki eksik yangýn, sindi yüreðim
seyreldi tenim sahtiyan tarih
mahsur kaldým, meçhul oldum, þehit düþtüm,
alacâným,
indi mi göðsüne heves?
alacâným,
rahat et ben gölgene iliþeyim
her belaný ben göreyim
yüreðimi ihbar et,
bana bir uçurum ver, gideyim
alacâným,
indi mi göðsüne heves?
biliyorsun adýmýn kýblesini
bir meþhur hâfýzla, meþhur bir þehvet
alacâným,
þuramda sinsi bir sýzý
gel öldüðümü farz et
senden gelen her habere
canýmdan uçurduðum þahin
pençesinde kaldý bileðim, yazým, harflerim
bir yaným onla uçtu, sende kaldý, ben bittim
alacâným,
indi mi göðsüne heves?
alacâným,
yakýlmýþ bir köyün adýydý adýn
görmedi kimse
içinde ben de yandým
o gün bugün kalbimin doðusunda tüten duman
nerede olursan ol göðündeyim kanlý tarih her zaman
Mardin’im, Midyat’ým
ah benim altýndan avaze sesim
kardeþlerimdi ölen de, öldüren de
aranýzdaki duvarda
gömülü kaldým
etimden uçurduðum uçurum
meþhurdum, meçhuldüm, mahsurdum
bir hâfýzken eskiden
mecnun kaldým þimdi
aþktan, senden, kendimden
n’olur sevmeden öldürme beni
alacâným,
söyle, indi mi göðsüne heves?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murathan Mungan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.