tuzlar yalamýþ topraklarýmýn tenini
aþk kokmuyor bahçemde
güllerim gülmüyor
karýncalar bile terk etmiþ
dualarýmýn bereketini
oysa
yaþama dair hayallerimin
ne çok memesi vardý
ne çok bereketi vardý
Anadolu’mun topraklarý gibi
bak
imbat nefes vermiyor
kuraklýðýmýn ensesine
zeytin aðaçlarýmýn gölgesi üþütmüyor artýk
kýrlangýçlarým intihar etmiþ
þimdi
yoksul çocukluðumun
gözyaþlarý düþüyor yüreðimin gözüne
umut yüklediðim geminin yelkenlerinde
rüzgar aðlýyor
martýlar aðlýyor kimsesizliðime
ben aðlýyorum
acýnýn her rengini tattýðým hayat
çek emanet bakýþlarýný üzerimden
soluk ver...
29/10/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.