Geçmiþten bugüne hatýrasýyla
Bayraklar dalgalanýyordu bulutlarýn gölgesinde.
Hayallerin sýnýrý yok, bir baþlangýca þahit oldum,
Merhaba demek ne güzeldi, doðum gerçeðine.
Bir yarýþtý ki yuh seslerinden uzak,
Her damla terde gülümsüyordu çakýl taþlarý.
Kaygýlarým vardý ters esen yellerden,
Zira
Bazen avcý, bazen avsýn kanatsýz uçana.
Ekip ruhuyla gül kokuyordu þehrimiz,
Sezgiler ve düþünceler utandýrmadý bu defa!
Nasýl da mutluydu fidan dediklerim
Ve bir o kadar da ben,
Þen duygularýn pýnarý akýyordu gözlerimizden.
Dað baþlarýnda karlar, belleðimde gizli yaþanmýþlar.
Hayatýn orta yerinden oyunlarda tütüyor dumanlar.
Ýstesem de unutamam uygarlýða serpilen ýþýðý,
Dikkatini çekebildik mi bilmem yedi düvelin,
Samsun’dan Ýzmir’e bu Vatan’ýn bedeli kandý.
23.05.2012-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.