Bir þehir kýrýyor kalbimi bileklerimi kýrar gibi
Parmaklarým yýkýlýyor sayfanýn orta yerine
Felçli bir tebessüm iþte donuk gözyaþý misali
Yüz çekimine karþý koyamayan
Sen orada burada seviþirken
Anlatýyorum bunlarý sana,
S/u/s diye.
Kendisine hikâyeler ararken insan
Sadece aradýðý için belki de
Belki de beklemeyi beceremediði için
Aþký öldürebiliyormuþ süslü kelimelerin içinde
Ki son nefesini veren þiir
Pek uzatmayý sevmez ayrýlýðý
Sevdalý bir sessizlik bekler her an
Sonbahar taklidi yapan çocuklarýn
Derin uykularýna düþen
Büyümek telaþýný öldüren
Mutluluk gibi
Ve bir yolcu fýsýldar bazen biletçinin kulaðýna
Rüyada kaçak yolcu var
Gerçeðe gizlenmiþ diye
Ki her çocuk merak eder
Çakýl taþlarýnýn üzerine nasýl düþer aþk
Tüm o sallantýnýn içinde
Nasýl býrakýlýr tutkular istasyona varmadan
Yani,
Sadece kulaðý kýzarmýyor insanýn aþýk olduðunda
Caný acýyor
Ýki dünyanýn bedelini de ödeyebiliyor tek baþýna
Bahanesi olmuyor hiçbir zaman
Ne çocukluðun
Ne de zamansýz çýkýlan yolculuðun
Bu yüzden
Sýð bakýþlarýn suskunluðu
Hüzün adý verilen manzara biyografilerinde rol yapan
Aþk kariyerini tamamlamýþ kelimelerin
Ondördüncü baharýnda bile büyüleniyor
Çünkü yol uzundur
Gözler kaçamak
Çakýl taþlarý parlak
Biletçi ise her an gelebilir…