býrakýp gideli ne kadar oldu bilmiyorum sen gittikten sonra saymadým gecen saatleri ve günleri hayata küstüm susup oturdum öylece
sen gideli sokaða çýkamaz oldu bu bedenim ayaklarým kaldýrmýyor bu koca çýnarý korkuyor gölgelerden ve insanlardan
her kahve rengi gözlü kýz gördüðümde sen geliyorsun aklýma sen bana diyordun ya güzel gözlü sevdiðim iþte baktýðýn o gözler sevgiydi sevgilim
kapýna damlayan yaðmur taneciklerine sýðdýramazdým sevgimi köyüne düþen yaðmur taneciklerine de sýðdýramazdým sevgimi þehrine yaðan yaðmurada sýðdýramazdým sevgimi sen düþün iþte ne çok sevmiþtim seni
bazen hüzün olur akardým gözlerinden damla damla bazen de yüzündeki gülümseme olurdum hayatýma þafakla doðan güneþim oldurdun gün içinde’de adý geçen güzel olurdun sen benim kalbimde hep var olurdun...
yazan : Samet Karaoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
gecenin_adı.sen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.