sýðmaz göz yaþlarým göz pýnarlarmdan süzülür yavaþca hep hüzün olmuþ kaderim gözü yaþlý aðlar ardýndan sessiz bir duygu çýðlýðý patlar yüreðimin en ücra köþesinde senden arda kalan hatýralarla avuttum kendimi yýllarca
beklenesi bir kalp olsaydýn keþke bekliyorum gelmiceni bile bile senden bana bir umut yok imkansýz aþklar için yaratmýþ beni yarabbim sanki
kalbimde hüzün kýrýntýlarý var sende arta kalan geceleri odamda beþkiþi uyuyamýyoruz ben dertlerimi onlara anlatýyorum saymaklan bitiremedim odamdaki dört arkadaþýmý onlar benim göz yaþlarýmýn tek þahidi onlar sessiz çýðlýklarýmýn tek tesellisi onlar benim gecemin bekçileri onlar dediklerim dört duvar iþte sevgilim
kaçýyorum benden senden þimdi batan güneþin peþinden doðmayacak ne geceme gün neden günüme gece gidiyorum iþte senden batan güneþin peþinden
göz yaþlarým kurudu göz pýnarlarýmda yemin ettim sevgilim aðlamamaya giderken sapladýn ya hançeri tam sýrtýma býraktýðýn yýðýntýda kaldým ölece
unutma sevgilim seni seven biri var burda diyecektim aslýnda artýk seni seven bir kalp yok bu dünyada sen alýþmýþsýn satýlýk yaþamaya elbet bulursun pahalý bir kalp daha þimdi sana ELVEDA...
yazan : Samet Karaoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
gecenin_adı.sen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.