bu gün bir tuhaf içim ciðerimde bir tarlanýn anýz’larýnýn yanýþý kurdun kuþun aðlayýþý
yaným... bi yaným yangýn yeri bugün gözlerimin ucunda sayýsý belirsiz bir keder ordusu kuþanmýþlar senli sensiz dertlerimi yalýnkýlýç bir yürekle kalakalmýþým karþýsýnda
vakti nerede þaþýrdýðýmý düþündüm nerede yanlýþ yaptýðýmý neden bu kadar çabuk gözlerini gözlerim saydýðýmý ve nasýl olupda gözbebeklerinde aðlayýþýmý tutamayýþýmý senin gözlerinde çoktan vazgeçtiðim bir hayatý yakýþýmý düþündüm bugün…
oysa dün düþünmeliydim ondan önceki gün günlerdir düþünmeliydim dediðim bu mevzuyu çoktandýr düþünmeliydim halbuki ilk defa bugün düþündüm
geç kalýþýmý düþündüm sonra düþünmek için geç kalýþýmý yaþamak için çok geç kalýndýðýný kaçýrdýðým tüm zamanlarý
ayarý tutmayan bir kol saatiyim bir ara doðru zamaný göstersin diye ümidini kaybetmiþ bir sabýrla beklemekteyim sensizce, sessizce...
olabildiðince iyiyim yinede daha iyisini bilmediðimdendir belki de nasýl daha iyi olunur
iyi olmak... ellerinde ellerimin olmasý deðil miydi yokken daha iyi nasýl olunur ki ümit ekmiyorum sensiz odamýn saksýlarýna büyütmüyorum dualarýmý gözümde büyütmüyorum yokluðunu bodur bir aþk güneþe býraktýðým bir gün aðaç olurmu bilmiyorum sürmekte olan bir hayat yakama tutunuyor
bir þiir düþüyor çenem baðlýyken parmaklarýmdan dökülüyor ismin sen… diyor sadece
sen...
sen bile duymuyorsun bu sesi bir içim biliyor birde yazýp sakladýðým beyaz kaðýtlar...
29.10.2007, ANKARA Sosyal Medyada Paylaşın:
asran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.