Mahallenin bir delisi vardý Deli akýllý çýktý ahali Herkesin he dediði yerde I ýh dedi baþka da demedi Meðer bu mahalde akýl yoksunu Ne çok adam birikmiþ Her muhtar deðiþiminde Aklýný biraz daha yitirmiþ Gelen giden tükürse yüzüne Üstelik yalan olan sözüne Ýnanýp düþmüþler yola Koyungözleriyle bakýyorlar saða sola Biri gülse kalaný gülmekten ölüyor Sýrtý açýkta kalan uyurken Pireleri peri diye seviyor
Ýnceden dalmýþlar boðazýna Parsellemiþler ne var ne yoksa
Sýðýr çobaný olsa Verir mi hiç akýllý çoban alamazlar abasýný Alýyorlar da urbasýný Haberi yok deli zekâlým El çýrpýyor “Yaþa… Varol…” Baðýrýyor zavallým Eli yok ki dokunsa yýlan Bin yaþasýn elbette Bu mahalleye çok be aslaným Bu kadar aleni yalan Ya bu deve yolu öðrenmeli Ya bu deveyi yatýrýp dövmeli Meskûn mahal dediklerinde insan olur Böylesi olsa olsa ebleh mahal olur
27/10/2007, ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
asran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.