“”””ah sen ! gözlerinden öteye geçerek bir yol bul efsunlu bir vahada deltalara yaðan yaðmurlarda dur dokundur ellerini yeniden sular yürüsün ay seni sonsuz derinliðe mavi yeþil serinliðe doðru sürüsün iþte o lâhza taþ dolu zamaný çürüterek diriliþtir”” Diyordu Çatlamýþ dudaklarý Önündeki çaydan bir yudum aldý O mavi gözleri denizle buluþtu yine Bir oh çekti derinden Kýyýya vuran dalga sesine karýþýrken Bu iç çekiþ Ufuk çizgisiyle temastaydý gözleri Bir ara irkildi birden Denize yansýmýþtý sanki Silüeti sevgilinin Bir tebessüm oluþtu dudaklarýnda
Bu bir haykýrýþtý Bu bir hatýrlayýþtý Bu bir yad ediþ, bu bir anýþtý Bu bir uyanýþ, bu bir yanýþtý Zamanda diriliþti yeniden “Taþ dolu zamaný çürüten” Aðustos sýcaðýnýn yaktýðý vahalarýn Issýz vadilerinde Muson rüzgarlarýnda durdu Kýzýlkumdan Hulin daðdan Tanrý daða geçerken Haþartta maviye,sonra yeþile döndü Umudu Ay ýþýðýnýn sonsuz derinliðinden Sýyrýldý us’u
Tükesken Obasýnýn kýl çadýrýnda Desene gizlenmiþ resmine bakýp Onu düþlüyordu Yine derinden Bir türkü tutturdu yine
Yaksar,silis Aral göl’e akarken Yar sevdasý yüreðini yakarken Gülüzarda bir kýzýl gül kokarken Aklýmda fikrimde yine sen vardýn
Ah ben Kayboldum bir tanem gülüþlerinde
Sadýk Daðdeviren Aþýk Lüzumsuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.