BUGÜN ( Bir ayrılık günü hikayesi )
Sanki çare avcunda bir kibrite hapsolmuþ,
Sigaraný çalan var sanki önünden bugün.
Ellerin buz parçasý, çehren sararýp solmuþ,
Isýrganlar batýyor o gül teninden bugün.
Aþkým bir kahvelik mi, hiç mi hiç susamadýn?
Biraz daha kal dedim, güldün, umursamadýn.
Ýki yýlýný verdin, bir dersi asamadýn,
Dakika satýn aldým mahþer gününden bugün.
Biz ki kavuþmak kadar hasreti de yar bildik,
Arþ bile yetmez derken bugün arza eðildik.
Zamana çýðýr açan aþýklar biz deðildik,
Sen Leyla’dan ýraksýn, bende Mecnun’dan bugün.
Götürmek istesem de saçýndan tuta tuta,
Yüreðim çivi gibi, gereðim çürük tahta.
Bu yüzden engel oldum ruhumdaki hilkata,
Sabrýmsa erkekliðin bil ki þanýndan bugün.
Çözüm gitmemen için tutmak mý saçaðýndan,
Ya da bir silah bulup vurmak mý bacaðýndan.
Her þey öyle farksýz ki çocuk oyuncaðindan,
Ben miydim ki bezdiren seni canýndan bugün.
Ben ömrümü aþk ile yaktým yandýrdým zaten,
Bir deliden ziyade neyi andýrdým zaten.
Ben beni sensizlikle cezalandýrdým zaten,
Suçum hangi nizamdan, hangi kanundan bugün?
Daha fidan dikmeden sanki dal eðrilmiþti,
Hiç bir þeyin baþý yok, her þey sonundan bugün.
Daha sen ayrýlmadan tabutum ayrýlmýþtý,
Yýkayýp kaldýrdýlar beni yanýndan bugün.
Bayram Mecit
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.