asil bir mevsim sever yüzünüzü taze karpuz kokulu mayýs akþamlarýnda ellerinizde sonbahar kitaplarý gönlünüzde aþk
sabýrsýz bir yaz iðdesi gibi atarlanýr çiçekler yarýlýr gök kubbe ateþli bir inci sabahý afili karanfiller takar aþýk adamlar yaralý göðüslerine hayat doðar hayat emekler hayat ak(s)ar birden bire
bir dudak büküþtür ahengi azalmýþ þiirler aðlaþýr yaðmur kuþlarý aþk iþte kýzýl bir büyü aðýr bir bedel gibi çizilir alnýnýza hýzla derinleþtirir izlerini sonra Tanrý
ölürcesine sevmek kendinize baðlanmaktýr aslýnda ve keþifsizdir yalnýzlýk sürgün eder düþünlerinizi kendi eskizinize
(çekip gitmektir-yerinizde sayarken aþk)
sokulup gecenin yosma rengine yaþam dolu bir çember gibi döner dudaklarýnýz kinayeli þiirler postalarsýnýz ayný adrese (adres aynýdýr-ikamet edense farklý)
çok sevmek verem gibidir Mirim çabuk bulaþmaz ama öldürür bir kerede
Çiðdem Parlayüksel
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çiğdem P. Yüksel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.