ölüm hep aralarýnda dolaþtý yüz görümlüðü gibiydi kýzýlca kýyamet gibi zifaf gecelerinin hasretinde yorgun bedenlere sarýldý misket oyununa yattý beþ yaþýndaki dört çocukla yaþlý postacýya uðradý boþ küfe gibi götürecekti zavallý hamalý bir çocukla asýlmýþtý traktörün römorkuna bir kýzýlca kýyamet gibi aðustosun rakýsýný tüketti o akþam birahanede sýzmýþ ayyaþ osmanýn masasýnda adamý sarhoþ gömdüler sonra bir askerin omuzlarýna bindi acýsýyla yýktý topraða ekim yapraklarý gibi gözleri asýlýr uzaklara yeter dersin artýk ipleri kopartýp kurþunlarý gömersin zifaf gecelerinin hasretine býrakýrsýn gelini ayyaþ osman hala yaþýyor þiþesinin dibinde ölüm yok artýk dersin yüz görümlüðü yitti kýzýlca kýyameti yok yere düþtü dersin ölüm bir gül gibi Sosyal Medyada Paylaşın:
misterno Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.