kýzardýk küserdik Gün gelir üzülür Gün gelir üzerdik Hem sever hem sevilirdik Yalnýzlýðý hissetmezdik Belki de nedir bilmezdik Beþ kiþi ama tek beyindik Dosttuk,yoldaþtýk,kardeþtik Bazen kaçaktýk yüksek kalp çarpýntýlarý arasýnda. Konu bulur eðlenir Mendil bulur dilenirdik. Kek piþiremezdik belki Ama çok kiþiyi keklerdik ’Google’de’ bile mizah yapmýþtýk Asrýn mizahý saymýþtýk. ’Ne üzülcem DOSTLARIM YANIMDA’ Bu cümleyle zaman geçmiþti Dosstlarýmýn boþluðu beni içine çekiyor Ben bilmeden beni deðiþtiriyor Hani hep gülen biriyken Susan biri olmak gibi... DOSTUMDUNUZ DOSTUMSUNUZ MEZARA KADAR SÝZÝN DOSTUNUZUM....
Sosyal Medyada Paylaşın:
kübra Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.