Ayný havayý çektik içimize 3 yýl aradan sonra. Þu Ýstanbul a girince Çektim kokuyu içime Hani bi koku vardý ya sende ; Benim sevdiðim O tüttü burnumda yine . Sevdiðim dedeðimde Kýzaran gözlerim vardý, Hasretinden yaþlar akýtan, Kýzýl bulutlarla belki iyi belki kötüydü. Belki de kýzýl bulutun da özlediði biri vardý derinlerde! Belki iç çekip ama yaþ akýtamadýðý Bir sevdasý vardý içinde Sen bilirsin ya ben de olup Sen de olmayan Bi sevda. Ayný þehirde diye görüp duygulandýðým Caddesine geldiðimder hýçkýrdýðým Ama bu hýçkýrýða deðmeyen bi sevdiðim vardý Sen çok iyi bilirsin Belki de tanýrsýn Benim tanýyamadýðýkm kadar iyi tanýrsýn Ya da sen kendini hiç bilmezsin Boþver sormadým say bunu da Beni yok saymýþtýn ya ONUN GÝBÝ HÝÇ SAY BU SORUMU DA!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
kübra Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.