GÜVEZ

bir balýðý parçalayýp yutamazken



onlarca martýnýn çýðlýðý



bu çýkmaz sokak nasýl böyle telaþsýz



balkonlarda kadýnlar kalýn kalýn



parmaklarýnda ince tükenmez sigaralarý



tohumlarýný dökerken akþamsefalarý



makriköy’de ya da samatya’da



kim ne yapsýn böyle bir akþamý



tinerciler gibi sürekli



votkacýlar gibi güpegündüz



rakýcýlar gibi ikindiden sonra



hazýrlananlarý kendinden saymayan akþamý



kadýköy’de salacak’ta beykoz’da



istinye’de eski büyük tersanenin havuzunda



böyle yoksul böyle kimsesiz bir akþamý



kim ne yapsýn



mesela doðma büyüme hüzünlüdür bir adam



oturur her gün kelimeleri düzenler



bir halkýn olmayan kelimeleri



bir halký olmayan kelimeleri



bir güzel insan içine çýkarýr



o adama sorulsa -ki sorulur



iyiyim iyiyim diyemeyebilir



oysa evet demeyi iyi bilir



belki de yýllarca beklemiþtir



büyütsün diye hayat kendisi için bir kadýný



büyütmüþtür



cömert davranýp þiir de katmýþtýr büyümesine



ama þimdi bu adam bu akþamý ne yapsýn



gözleri göklerden mümkün kadýna



evet deyip bir uzun uzun sevsin mi



sevsin evet sevsin de



mavisinden laciverdinden geçtik



morunu bile esirgeyen bu akþamý ne yapsýn



götürüp yaksýn mý büyük sularýn kýyýsýnda



yaksýn evet yaksýn da



küllerini



ne yapsýn
Sosyal Medyada Paylaşın: