-bütün gibilerin deðili: kimsesizlik yalnýzlýk bile deðilmiþ...-
unuturdum. eskimiþ bir ses varmýþ yada sesin eskiyen bir yaný. deðil dýþkapýlarý, sevdim bütün kapýlarýn dýþýný ulaþýlýp aþýlamayan dolayýmlara yüzverirlerken sevdim loþ aðaçlýklý uzun sokaklarý (uzaklýklarý)
(yeraltlarýnýn petrolleri tükenirse!.. unutuldu. sesin en sessizliðidir spikerlerde yaþadýðý-oldu. gülünki bir biçim soyutlamasý bile deðildi-kendisi- , sarýldý ve sunuldu.)
elleri durduran anlam sýkýntýsý gurbetler edinmek elinde boþluk bir valizden yalnýzlýk bile deðil þimdi bir madenden dökülmüþ olmak gibi kalýbýna (erimesi alkolden) kararmasý zamanda olan..
gidilir ve susulur sözün ýskaladýðý tortulanýr bedene
kim bilir ýssýz bir kimsesizlik mi kimsesiz bir ýssýzlýk mý her insan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Metin Sefa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.