Ölçü

çocuklu mutluluklardý
kumrulu mahalleler
ve ilk balkonlarla oynaþan
þefkatli dallarýydý aðaçlarýn
sessizliði bile içimde
seni sen sandýðým günlerin...

yaz hep gelip geçer
denizli günler de öyle
bazen de üþümek ister can
yakýn tatlardan sýkýlýr insan
olur ya kiþioðlu
an olur da ölmek bile ister
özlemekse bitmez bir türlü...

ölçüye vurulsa
ne çin ne hint denizi
ne dehþetengiz karanlýðý okyanusun
ne güneþe olan bilmem kaç milyon uzak yýl
hemen bir önceki an daha uzak gelir bana...

aþk ayrýlýða gebe
ayrýlýk yalnýzlýða
yalnýzlýk baþka bir yalnýzlýða...

ve insan aþkta
çocuksa büyür
gençse çocukluðunu özler
gençliðini arar ilerilerde
geç vakitlerinde yalnýzlýða tutulur
ölüm düþünceleri gitmez baþýndan
ama nasýl olur bilmem
insan aþkta
bir de unutur zamaný...

haklýsýn
belki uzak þehirlerden geçmedim
senin için
uzun acýlarla da yýpranmadý yüzüm
yemekten içmekten kesilip
aç açýkta da kalmadým o kadar
haklýsýn
belki birgün hiç göremesem de seni
aðlayýp sýzlayýp ölmem de belki
ama acele düþlerden uyanýp geldim sana...




kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: